Charles Foster wilde weten hoe het is om een dier te zijn. Dus probeerde hij het uit.

Als das leefde hij wekenlang in een hol terwijl hij regenwormen leerde eten. Als otter zwom hij ’s nachts in de rivieren van Devon. Als (stadse) vos wroette hij in Londense vuilnisbakken. Als edelhert struinde hij Exmoor en de Schotse hooglanden af. En als een gierzwaluw volgde hij obsessief de trektocht tussen Oxford en West-Afrika.

Met dit wervelende en prikkelende verslag van zijn ervaringen en gedachten houdt Charles Foster een warm pleidooi voor empathie en moedigt hij ons aan om al onze zintuigen weer te gaan gebruiken.